رسانه ملی و تغییر سیاست جمعیتی؛ مسئله‌شناسی، راهبردها و سیاست‌ها (مجموعه گفت‌وگو)

 کتاب

رسانه ملی و تغییر سیاست جمعیتی؛

مسئله‌شناسی، راهبردها و سیاست‌ها

(مجموعه گفت‌وگو)

• شناسنامه

• سرشناسه: ش‍فیعی‌س‍روس‍ت‍انی‌، اب‍راهیم‌، ۱۳۴۳ -، گردآورنده
  ‏عنوان و نام پدیدآور: رسانه ملی و تغییر سیاست جمعیتی؛ مسئله‌شناسی، راهبردها و سیاست‌ها (مجموعه گفت‌وگو)/ به کوشش ابراهیم شفیعی‌سروستانی .
  ‏مشخصات نشر: قم: صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، مرکز پژوهشهای اسلامی‏‫، ۱۳۹۱.‬‬‬
  ‏مشخصات ظاهری: 197 ص.‬‬
  ‏شابک: ‭0-274-514-964-978
  ‏وضعیت فهرست نویسی: فیپا
  ‏موضوع: سیاست جمعیت -- ایران
  ‏شناسه افزوده: صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. مرکز پژوهشهای اسلامی
  ‏رده بندی کنگره: 1391 7 ش 3آ /3636/4HB
  ‏رده بندی دیویی: ‏‫‬‭۳۰۴/۶۰۹۵۵
  ‏شماره کتابشناسی ملی: ‭ ۳۱۰۳۰۲۷‬
  رسانه ملی و تغییر سیاست جمعیتی؛ مسئله‌شناسی، راهبردها و سیاست‌ها (مجموعه گفت‌وگو)
  کد: 1898
  به کوشش: ابراهیم شفیعی سروستانی
  ویراستار: مصطفی پورنجاتی
  صفحه‏ آرا: فاطمه جهانگیر
  ناشر و تهیه‌ کننده: مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما
  نوبت چاپ: اول / 1391
  چاپ: زلال کوثر
  شمارگان: 1200
  بها: 50000 ریال
  نشانی: قم، بلوار امین، مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما
  تلفن: [phone] ـ 0251 دورنگار: 2915510
  تهران: خیابان جام جم، ساختمان شهید رهبر، طبقه زیرزمین
  تلفن: [phone] نمابر: 22164997
  دفتر خراسان: مشهد ـ خیابان امام خمینی رحمه الله ، جنب باغ ملی،
  ساختمان صبا، طبقه سوم
  تلفن: [phone] ـ 0511 نمابر: 2215106
  [e-mail]

  www.irc.ir
  شابک: 0 ـ 274 ـ 514 ـ 964 ـ 978 / 274-0ـ514ـ964 978- :ISBN

• چکیده
• با مطرح شدن موضوع ضرورت تغییر سیاست جمعیتی نظام جمهوری اسلامی ایران و اعلام خطر برخی از کارشناسان در زمینه کاهش شدید جمعیت کشور، از اوایل سال 1391 موضوع تدوین «راهبردها و اقدامات ملی مربوط به جلوگیری از کاهش نرخ باروری و ارتقای آن متناسب با آموزه‌های اسلامی و اقتضائات راهبردی کشور» در دستور کار شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار گرفت و در نهایت در تاریخ 2/3/1391 این راهبردها به تصویب شورای یادشده رسید. در این مصوبه به «فرهنگ‌سازی برای دست‌یابی به جمعیت مطلوب و اصلاح بینش و نگرش مسئولان و مردم نسبت به پی‌آمدهای منفی کاهش باروری به ویژه زیرحد جانشینی» توجه ویژه‌ای شده و بر همین اساس در بند 1 ماده 3 آن، «تهیه طرح جامع تولید و اجرای انواع برنامه‌های آموزشی، پژوهشی، اطلاع‌رسانی، نمایشی، تبلیغی و غیره در رسانه‌های جمعی به ویژه صدا و سیما و شبکه‌های استانی آن با هدف گفتمان سازی و ترویج فواید فرزندآوری و تبیین آثار منفی کاهش نرخ باروری، با رعایت شرایط و مقتضیات راهبردی» یکی از اقدام‌های ملی متناسب با راهبردهای جلوگیری از کاهش نرخ باروری و ارتقای آن، برشمرده شد. با توجه به این مصوبه، رسانه ملی باید راهبردها، سیاست‌ها و برنامه‌های خود برای تغییر گفتمان موجود در زمینه فرزندآوری را به روشنی تدوین و بر اساس برنامه‌ای دقیق و حساب‏شده گفتمانی جدید را در جامعه حاکم کند. گفتمانی که در نهایت به عبور از مرحله بحرانی کاهش جمعیت و افزایش آن تا رسیدن به حد مطلوب بینجامد. بر این اساس، اداره کل خدمات رسانه‌ای مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما از اوایل زمستان سال 1391 طرح تدوین راهبردها، سیاست‌ها و برنامه‌های رسانه در زمینه افزایش جمعیت را با بهره‌گیری از روش تحلیل کیفی و مصاحبه با کارشناسان حوزه‌های گوناگون دین پژوهی، زن و خانواده، جامعه‌شناسی، رسانه و ارتباطات، در دستور کار خود قرار داد و بحمدالله موفق شد که در کمترین زمان ممکن نتایج پژوهش خود را در اختیار مدیران و برنامه‌سازان رسانه ملی قرار دهد. کتاب حاضر، دست‌آورد این طرح پژوهشی, است که امیدواریم رسانه ملی را در اتخاذ بهترین راهبردها و سیاست‌ها در حوزه یادشده یاری دهد. در پایان از همه کسانی که در به ثمر نشستن این طرح پژوهشی نقش داشتند؛ به ویژه مجری طرح جناب آقای دکتر ابراهیم شفیعی سروستانی و همه کارشناسانی که در چارچوب این طرح با آنها گفت‌وگو شده است, سپاس‌گزاری و برای همه آنها آرزوی موفقیت می‌کنیم.

دیباچه

با مطرح شدن موضوع ضرورت تغییر سیاست جمعیتی نظام جمهوری اسلامی ایران و اعلام خطر برخی از کارشناسان در زمینه کاهش شدید جمعیت کشور، از اوایل سال 1391 موضوع تدوین «راهبردها و اقدامات ملی مربوط به جلوگیری از کاهش نرخ باروری و ارتقای آن متناسب با آموزه‌های اسلامی و اقتضائات راهبردی کشور» در دستور کار شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار گرفت و در نهایت در تاریخ 2/3/1391 این راهبردها به تصویب شورای یادشده رسید.
در این مصوبه به «فرهنگ‌سازی برای دست‌یابی به جمعیت مطلوب و اصلاح بینش و نگرش مسئولان و مردم نسبت به پی‌آمدهای منفی کاهش باروری به ویژه زیرحد جانشینی» توجه ویژه‌ای شده و بر همین اساس در بند 1 ماده 3 آن، «تهیه طرح جامع تولید و اجرای انواع برنامه‌های آموزشی، پژوهشی، اطلاع‌رسانی، نمایشی، تبلیغی و غیره در رسانه‌های جمعی به ویژه صدا و سیما و شبکه‌های استانی آن با هدف گفتمان سازی و ترویج فواید فرزندآوری و تبیین آثار منفی کاهش نرخ باروری، با رعایت شرایط و مقتضیات راهبردی» یکی از اقدام‌های ملی متناسب با راهبردهای جلوگیری از کاهش نرخ باروری و ارتقای آن، برشمرده شد.
با توجه به این مصوبه، رسانه ملی باید راهبردها، سیاست‌ها و برنامه‌های خود برای تغییر گفتمان موجود در زمینه فرزندآوری را به روشنی تدوین و بر اساس برنامه‌ای دقیق و حساب‏شده گفتمانی جدید را در جامعه حاکم کند. گفتمانی که در نهایت به عبور از مرحله بحرانی کاهش جمعیت و افزایش آن تا رسیدن به حد مطلوب بینجامد.
بر این اساس، اداره کل خدمات رسانه‌ای مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما از اوایل زمستان سال 1391 طرح تدوین راهبردها، سیاست‌ها و برنامه‌های رسانه در زمینه افزایش جمعیت را با بهره‌گیری از روش تحلیل کیفی و مصاحبه با کارشناسان حوزه‌های گوناگون دین پژوهی، زن و خانواده، جامعه‌شناسی، رسانه و ارتباطات، در دستور کار خود قرار داد و بحمدالله موفق شد که در کمترین زمان ممکن نتایج پژوهش خود را در اختیار مدیران و برنامه‌سازان رسانه ملی قرار دهد.
کتاب حاضر، دست‌آورد این طرح پژوهشی, است که امیدواریم رسانه ملی را در اتخاذ بهترین راهبردها و سیاست‌ها در حوزه یادشده یاری دهد.
در پایان از همه کسانی که در به ثمر نشستن این طرح پژوهشی نقش داشتند؛ به ویژه مجری طرح جناب آقای دکتر ابراهیم شفیعی سروستانی و همه کارشناسانی که در چارچوب این طرح با آنها گفت‌وگو شده است, سپاس‌گزاری و برای همه آنها آرزوی موفقیت می‌کنیم.
اداره کل خدمات رسانه‌‌ای
مرکز پژوهش‌های اسلامی صدا و سیما

پیش‌گفتار

تغییر سیاست جمعیتی نظام جمهوری اسلامی و حرکت از سیاست تحدید موالید به سمت سیاست افزایش موالید، نیازمند تغییر گفتمان و فرهنگسازی گسترده است.
یکی از مهمترین سازمانهایی که در این تغییر گفتمان و فرهنگ‌سازی نقش دارد، سازمان صدا و سیماست.
سازمان صدا و سیما باید با در پیش گرفتن راهبردهای مشخص و سیاست‏های روشن و همچنین تولید برنامههای اثرگذار، در طولانی‌مدت گفتمان موجود را تغییر دهد و زمینه را برای ایجاد گفتمان جدید فراهم آورد.
یکی از مهمترین نکاتی که رسانه ملی در این زمینه باید به آن توجه کند، بهرهگیری از روش غیرمستقیم القای پیام و پرهیز از اقدامهای صرفاً شعاری است.
رسانه ملی باید با برنامههای جذاب و اثرگذار به‌تدریج بینش، گرایش و رفتار مردم را در زمینه بچهدار شدن تغییر دهد و شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» را عملاً از ذهن و زبان و زندگی مردم حذف کند.
برای روشنتر شدن وجوه گوناگون این موضوع و تبیین راهبردها، سیاستها و برنامههایی که رسانه ملی برای تغییر گفتمان موجود درباره فرزنددار شدن و تحقق سیاست جدید جمعیتی نظام جمهوری اسلامی باید در پیش گیرد، در این کتاب موضوع «رسانه ملی و تغییر سیاست جمعیتی نظام جمهوری اسلامی» بررسی شده است.
این پژوهش بر اساس روش تحلیل کیفی انجام شده و برای گردآوری اطلاعات، از دو شیوه مصاحبه و بررسی اسنادی (منابع کتابخانهای، پایگاههای اطلاعرسانی و نرمافزارهای مرتبط) استفاده شده است.
در نخستین گام این پژوهش، با تعدادی از کارشناسان حوزوی و دانشگاهی در حوزه‌های دینپژوهی، زن و خانواده، جامعهشناسی، مطالعات فرهنگی و رسانه و ارتباطات، بر اساس پرسشهای مشخص و از پیش طراحی‌شده مصاحبه، و حاصل نکات مطرح‌شده در مصاحبهها به صورت نظاممند و منطقی استخراج شده است.
در گام دوم، بر اساس نکات مطرح‌شده در مصاحبهها، مطالعات تکمیلی برای مستندسازی این نکات و تکمیل و تتمیم آن‌ها انجام شده است.
در گام سوم، بر اساس یافتههای مصاحبهها و مطالعات کتابخانهای صورت‌گرفته، بخش اول کتاب نگارش و تدوین شده است.
بر این اساس، کتاب حاضر در دو بخش سامان یافته است:
در بخش نخست، بر اساس مباحث مطرح‌شده در مصاحبهها و همچنین پژوهشها مطالعات انجام‌شده مهمترین راهبردها و سیاست‌های رسانه ملی برای فرهنگسازی در زمینه تغییر سیاست جمعیتی نظام جمهوری اسلامی، از کاهش جمعیت، به افزایش جمعیت بررسی شده است.
در بخش دوم، متن کامل مصاحبه با کارشناسان، پس از ویرایش و بازنگری ارائه شده است.
در پایان، از همه کارشناسان ارجمندی که ما را در تهیه و تدوین این کتاب یاری دادند، سپاسگزاری، و برای همه آن‌ها آرزوی موفقیت روزافزون میکنم.
امیدوارم کتاب حاضر، مدیران و برنامهسازان رسانه را در تحقق رسالتها و مسئولیتهایی که درباره موضوع یادشده بر عهده دارند، یاری دهد.
ابراهیم شفیعی سروستانی
زمستان 1391

پیش‌گفتار

تغییر سیاست جمعیتی نظام جمهوری اسلامی و حرکت از سیاست تحدید موالید به سمت سیاست افزایش موالید، نیازمند تغییر گفتمان و فرهنگسازی گسترده است.
یکی از مهمترین سازمانهایی که در این تغییر گفتمان و فرهنگ‌سازی نقش دارد، سازمان صدا و سیماست.
سازمان صدا و سیما باید با در پیش گرفتن راهبردهای مشخص و سیاست‏های روشن و همچنین تولید برنامههای اثرگذار، در طولانی‌مدت گفتمان موجود را تغییر دهد و زمینه را برای ایجاد گفتمان جدید فراهم آورد.
یکی از مهمترین نکاتی که رسانه ملی در این زمینه باید به آن توجه کند، بهرهگیری از روش غیرمستقیم القای پیام و پرهیز از اقدامهای صرفاً شعاری است.
رسانه ملی باید با برنامههای جذاب و اثرگذار به‌تدریج بینش، گرایش و رفتار مردم را در زمینه بچهدار شدن تغییر دهد و شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» را عملاً از ذهن و زبان و زندگی مردم حذف کند.
برای روشنتر شدن وجوه گوناگون این موضوع و تبیین راهبردها، سیاستها و برنامههایی که رسانه ملی برای تغییر گفتمان موجود درباره فرزنددار شدن و تحقق سیاست جدید جمعیتی نظام جمهوری اسلامی باید در پیش گیرد، در این کتاب موضوع «رسانه ملی و تغییر سیاست جمعیتی نظام جمهوری اسلامی» بررسی شده است.
این پژوهش بر اساس روش تحلیل کیفی انجام شده و برای گردآوری اطلاعات، از دو شیوه مصاحبه و بررسی اسنادی (منابع کتابخانهای، پایگاههای اطلاعرسانی و نرمافزارهای مرتبط) استفاده شده است.
در نخستین گام این پژوهش، با تعدادی از کارشناسان حوزوی و دانشگاهی در حوزه‌های دینپژوهی، زن و خانواده، جامعهشناسی، مطالعات فرهنگی و رسانه و ارتباطات، بر اساس پرسشهای مشخص و از پیش طراحی‌شده مصاحبه، و حاصل نکات مطرح‌شده در مصاحبهها به صورت نظاممند و منطقی استخراج شده است.
در گام دوم، بر اساس نکات مطرح‌شده در مصاحبهها، مطالعات تکمیلی برای مستندسازی این نکات و تکمیل و تتمیم آن‌ها انجام شده است.
در گام سوم، بر اساس یافتههای مصاحبهها و مطالعات کتابخانهای صورت‌گرفته، بخش اول کتاب نگارش و تدوین شده است.
بر این اساس، کتاب حاضر در دو بخش سامان یافته است:
در بخش نخست، بر اساس مباحث مطرح‌شده در مصاحبهها و همچنین پژوهشها مطالعات انجام‌شده مهمترین راهبردها و سیاست‌های رسانه ملی برای فرهنگسازی در زمینه تغییر سیاست جمعیتی نظام جمهوری اسلامی، از کاهش جمعیت، به افزایش جمعیت بررسی شده است.
در بخش دوم، متن کامل مصاحبه با کارشناسان، پس از ویرایش و بازنگری ارائه شده است.
در پایان، از همه کارشناسان ارجمندی که ما را در تهیه و تدوین این کتاب یاری دادند، سپاسگزاری، و برای همه آن‌ها آرزوی موفقیت روزافزون میکنم.
امیدوارم کتاب حاضر، مدیران و برنامهسازان رسانه را در تحقق رسالتها و مسئولیتهایی که درباره موضوع یادشده بر عهده دارند، یاری دهد.
ابراهیم شفیعی سروستانی
زمستان 1391

بخش اول: هست‌ها و بایدهای سیاست‌ جمعیتی (پژوهش)

زیر فصل ها

• مقدمه

نظام جمهوری اسلامی ایران با گذشت بیش از بیست سال از اجرای سیاست تحدید جمعیت، با توجه به ملاحظات گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و امنیتی، سیاست افزایش جمعیت را در پیش گرفته است.
بیتردید، برای تحقق این سیاست جدید جمعیتی، باید اقدامهای متعددی در حوزههای گوناگون انجام شود؛ ولی یکی از مهمترینِ این اقدامها، «فرهنگسازی» و تغییر گفتمان جامعه، از کاهش جمعیت به افزایش جمعیت است.
بر این اساس، رسانه ملی در جایگاه یکی از مهمترین دستگاههای فرهنگساز کشور، که به تعبیر مقام معظم رهبری مسئولیت «مدیریت و هدایت فرهنگ و افکار عمومی جامعه»1 را بر عهده دارد، باید بر مبنای طرح و برنامهای دقیق، مشخص و زمانبندی‌شده، برای تحقق سیاست جدید جمعیتی کشور وارد میدان شود و از همه ظرفیتهای خود در موضوع یادشده استفاده کند؛ ولی پیش از هر اقدام باید راهبردها و سیاستهای رسانه در این زمینه مشخص شود تا فعالیت‌های اجرایی و برنامههای تولیدی، اهداف را به‌خوبی برآورده سازند.
با توجه به مطالب یادشده، در این بخش به بررسی هست‌ها و بایدهای سیاست جمعیتی میپردازیم تا روشن شود که رسانه ملی برای تحقق وظایف و مسئولیت‌های خود در زمینه اصلاح سیاست جمعیتی نظام جمهوری اسلامی چه اقدام‌هایی باید انجام دهد..

---

1. سخنان رهبر معظم انقلاب در دیدار رئیس و مدیران صدا و سیما، 11/9/1383؛ در: پایگاه اطلاعرسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله العظمی خامنهای:
http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=3262

• • •  1. مفاهیم و اصطلاحات

  • الف) تعریف سیاست جمعیتی

    «سیاست جمعیتی»1 مجموعه اصول، تدابیر و تصمیمهای مدون جمعیتی است که یک دولت در کشور خود در پیش میگیرد و حدود فعالیتهایش را درباره مسائل جمعیتی، یا اموری که نتایج جمعیتی دارند، تعیین میکند. هدف سیاست جمعیتی، منطقی کردن و هماهنگ ساختن دگرگونیهای جمعیتی با شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعه برای رسیدن به رفاه و بهروزی بیشترِ جمعیت است.
    منظور از سیاست جمعیتی، صرفاً «تحدید موالید»2 نیست، بلکه مفهوم آن گسترده‏تر است و به همه ابعاد جمعیت از جمله ساخت، اندازه، حرکات، اجزا، آمار حیاتی، مهاجرت، باروری، مرگ، تنظیم موالید، فعالیت و اشتغال مربوط می‏شود.3

    ---

    1. Population policy.
    2. Birth control.
    3. نعمت‌الله تقوی، مبانی جمعیتشناسی، تهران، نشر جامعه‌پژوه و دانیال، 1378، چاپ چهارم، ص 143؛ همچنین ر.ک: علیاکبر نیکخلق، مبانی جمعیتشناسی، تهران، بهینه، 1379، چاپ اول، ص 139؛ و حبیب‌الله زنجانی و دیگران، جمعیت، توسعه و بهداشت باروری، تهران، نشر و تبلیغ بشری، 1382، چاپ ششم، صص 113 و 114.
    

• ب) زمینه و خاستگاه سیاست جمعیتی

  بیشترِ کارشناسان بر این باورند که سیاست جمعیتی وقتی در پیشگرفته میشود که دگرگونیهای جمعیتی ناهماهنگ باشد و میان آن و سایر اجزا و عناصر تشکیل‌دهنده ساختار اجتماعی، تعادل و توازن از بین برود و در نتیجه گونهای «پس‌افتادگی فرهنگی»1 پدید آید و رفاه و سلامت جامعه به خطر افتد. در این نگرش، اعتقاد بر این است که اساسیترین هدف سیاستهای جمعیتی، بهروزی جمعیت و حل «مسائل جمعیتی»2 است.
  مسائل جمعیتی، به آن دسته از امور جمعیتی اطلاق میشود که از حالت تعادل و هماهنگی با امور دیگر مجموعه خود خارج شدهاند. به بیان دیگر، وقتی پدیده‌ای جمعیتی که واقعیتی بهنجار است، به صورت معضل و مشکل درآید، به مسئله جمعیتی تبدیل میشود. ازاین‌رو مسائل جمعیتی، مجموعهای از امور جمعیتیِ پیچیده و ناهمساز هستند که برای حل آن‌ها باید تدابیری اندیشیده شود. این تدابیر، همان سیاستهای جمعیتی هستند.3

  ---

  1. Cultural lag.
  2. Population problem.
  3. نعمت‌الله تقوی، مبانی جمعیت‌شناسی، ص 145.
  

ج) انواع سیاست‌های جمعیتی

سیاستهای جمعیتی، به چند اعتبار قابل تقسیمبندی هستند:
یک ـ از نظر اجرا: دولتها میتوانند به دو روش بر تحولات جمعیتی یک کشور اثر بگذارند: نخست، از راه اجرای یک «سیاست مستقیم»1 و آشکار؛ دوم، از راه در پیش گرفتن «سیاست غیرمستقیم»2 و باواسطه. سیاستهای مستقیم به صورت بی‌واسطه، به منظور تغییر ساختار جمعیت انجام میگیرد؛ مانند تشویق موالید، مبارزه با مرگ، پیشگیری از بارداری، پذیرش کارگران خارجی و تسهیل مهاجرت به خارج از کشور. سیاستهای غیرمستقیم همان سیاستهای عمومی اجتماعی ـ اقتصادی و سوق دادن کشور در جهت ایجاد تحولاتی در ساخت و حرکات جمعیت است که در سطح کشور در پیش گرفته و اجرا میشود.
دو ـ از نظر ماهیت: سیاستهای جمعیتی دو جنبه دارد: کمّی و کیفی. «سیاست کمّی»3 به ازدیاد یا کاهش جمعیت، گسترش یا محدودیت ابعاد شهرها و مهاجرت روستاییان به شهرها مربوط میشود؛ درحالی‌که «سیاست کیفی»4 با تندرستی جمعیتها، نظارت بر ازدواج، بهداشت و تأمین اجتماعی، و آموزش مهارتها و تخصصها در ارتباط است.
سه ـ از نظر دامنه: سیاستهای جمعیتی در دو سطح اندیشیده و اجرا میشوند: سطح کلان و سطح خرد. «سیاستهای جمعیتی کلان»5 در بسیاری از آثار و نوشتهها با عنوان «نظریههای جمعیتشناسی»6 بحث و بررسی میشوند و منظور از آن، سیاستهایی است که اولاً در سطح بسیار گسترده آغاز میشود و کل جامعه را دربر میگیرد؛ ثانیاً حالت انتزاعی و نظری دارد، درحالی‌که «سیاستهای جمعیتی خرد»7 سیاستهایی است که در سطح محدودتر اجرا میشود؛ یعنی به جای کل جامعه، بخشی از آن را هدف قرار میدهد و حالت عینی، ملموس و اجرایی دارد.8

---

1. Direct policy.
2. Indirect policy.
3. Quantitative policy.
4.Qualitative policy.
5. Macro - population policies.
6. Population theories.
7. Micro - population policies.
8. نعمت‌الله تقوی، مبانی جمعیتشناسی، صص 145 و 146.

برای مطالعه بقیه کتاب روی هز کدام کلیک راست کنید

و در open new tab ادامه بدهید

• • • 
       2. بایسته‌های تدوین سیاست جمعیتی
    •  3. پیشینه سیاست‌های جمعیتی در ایران
    •  4. دلایل کاهش شدید جمعیت کشور در دو دهه اخیر
    • 
      
    •  5. راهبردهای رسانه ملی
    •  الف) گفتمان‌سازی در زمینه ضرورت افزایش زادوولد
    •  ب) ایجاد زمینه‌های لازم برای تحکیم خانواده‌ها
    •  ج) زمینه‌سازی برای تسهیل شرایط ازدواج
    •  د‍) اصلاح بینش، نگرش و رفتار خانواده‌ها در زمینه فرزندآوری
    •  ه‍) ترویج فرهنگ اعتماد و خوش‌بینی به خداوند
    •  و) اصلاح برداشت‌های نادرست درباره نقش «مادری» و «همسری» زنان
    •  ز) الگوسازی از خانواده‌های موفق پرجمعیت
    •  ح) اصلاح نگرش زنان و دختران درباره بدن و زیبایی خود
    •  ط) افشای طرح‌های نظام سلطه برای کاهش جمعیت جهان
    •  ی) ایجاد حساسیت درباره بحران‌ها و آسیب‌های ناشی از کاهش جمعیت
  • 
    

  • 
    

    •  6. سیاست‌های رسانه ملی
    •  
      
    •  الف) اقناع مدیران و برنامه‌سازان رسانه ملی درباره سیاست جدید جمعیتی
    •  ب) بهره‌گیری از رویکرد القای غیرمستقیم پیام
    •  ج) زمینه‌سازی برای ایجاد وفاق اجتماعی در زمینه ضرورت افزایش زادوولد
    •  د) اصلاح رویکرد رسانه در بازنمایی خانواده
    •  ه‍) توجه دقیق به سازوکارهای «فرهنگ‌سازی»
    •  و) پرهیز از بهره‌گیری مستقیم از روحانیت، برای تغییر سیاست جمعیتی
    •  ز) زمینه‌سازی برای اصلاح طرح‌ها و برنامه‌های ناظر به تحدید موالید
    •  ح) تعدیل سطح توقع و انتظار مردم از زندگی
    •  ط) زمینه‌سازی برای تحقق مصوبه‏های شورای عالی انقلاب فرهنگی
    •  ی) پرهیز از هرگونه شتابزدگی و سطحی‌نگری
    •  نتیجه‌گیری

    
    

•  بخش دوم: مسئله‌شناسی تغییر سیاست جمعیتی (گفت‌وگو)
•  کتاب‌نامه

منبع:
مرکز پژوهش های صدا و سیما
irc.ir