کتاب
- شناسنامه
-
محرم در اقوام و ملل
کد: 1943
نویسنده:محبوبه پیمانی
تهیهکننده و ناشر: مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما
حق چاپ برای ناشر محفوظ است
نشانی: قم، بلوار امین، مرکز پژوهش¬های اسلامی صدا و سیما
تلفن: 2919670 ـ 0251 سامانه ارتباطات: 11ـ2915510
تهران: خیابان جام جم، ساختمان شهید رهبر، طبقه زیرزمین
تلفن: 22014738 ـ 021 نمابر: 22164997
دفتر خراسان: مشهد ـ خیابان امام خمینی رحمه الله ، انتهای باغ ملی، ساختمان صبا، طبقه سوم
تلفن: 2215108 ـ 0511 نمابر: 2215106
info@irc.ir www.irc.ir
کتاب محرم در اقوام و ملل
عادات، آداب و رسوم، اندیشهها و وضعیتی که یک گروه در آن قرار دارد، از
نسلی به نسل دیگر منتقل میشود. ازاینرو، مجالس و محافلی که در سوگ حسینی و
برای احیای خاطره عاشورا، در مسجدها، حسینیهها و منازل در ایام عاشورا یا
در روزهای دیگر برگزار میگردد، از پر برکتترین آثار شهادت اباعبدالله
الحسین علیه السلام و زمینه مناسبی برای تبلیغ و موعظه و تقویت آگاهی مردم
درباره دین و علایق مذهبی است. به همین سبب، در روایات نیز برگزاری چنین
مجالسی تأکید شده است.
به دلیل آنکه مأموریت رسانه، افزایش بینش و آگاهی مردم و آشنا ساختن آنها
با فرهنگ غنی و میراث مفاخر فرهنگی اسلام و پیرایش و پالایش آن از خرافات و
رفتار التقاطی است، شایسته است با شناخت فرهنگهای گوناگون و همچنین شناخت
ماهیت و جنبش عاشورا از راه منابع مستند و خدشهناپذیر برای حفظ هویت این
نهضت عظیم، به تبیین، تفسیر، تعمیق و توسعه این حماسه و فرهنگ بپردازد.
بیشک حادثه عاشورا جزو عظیمترین رخدادهایی بود که در تاریخ بشری موجی
عظیم پدید آورد و مسلمان و غیر مسلمان را با ارزشهای متعالی و مفهوم حیات
هدفدار آشنا ساخت و انگیزههای مبارزه برای حفظ کرامت انسان و نفی ستم را
در انسانها ایجاد کرد.
هر اندازه که مسلمانان و انسانها با درسهای نهفته در این حرکت خونین و
عمیق، بیشتر آشنا شوند و از آن بهره ببرند، به همان اندازه عزتمندتر و
بزرگوارتر میزیند و پایههای حکومت طاغوت را میلرزاند؛ زیرا عاشورا از
آزادی، محبت و عدالت حکایت میکند؛ پاکی نظر را در مبارزه میآموزد؛ نحوه
امتناع از قبول ستم و رد استعمار را نشان میدهد و غیرت، شجاعت، فداکاری و
پایداری در برابر مصیبتها و ثبات بر طریق حق را تعلیم میدهد.
ازاینرو، مرکز پژوهشهای اسلامی میکوشد با ارائه آثار گوناگون در این
زمینه، یاریگر برنامهسازان رسانه ملی در راستای تولید برنامههای فاخر
برای توسعه و تعمیق بینش و آگاهی مخاطبان رسانه باشد .
نهضت حسینی و قیام عاشورا، واقعهای بینظیر به شمار میآید؛ واقعهای
که هر فرد کنجکاو و علاقهمند به درک و فهم حقایق تاریخی را به شناخت
منابع و گزارشهای این رویداد وا میدارد. حادثه کربلا و تأثیرات عمیق و
گسترده سیاسی و اجتماعی آن در تاریخ اسلام و به ویژه تاریخ تشیع، عظمت و
اهمیت خاصی دارد. حادثه کربلا و قیام امام حسین علیه السلام بر اندیشه
جهانیان، حتی غیر مسلمانان داشته، بسیاری داشته است. عظمت قیام و ویژگیهای
دیگر امام و یارانش سبب شده است که افراد بسیاری درباره این نهضت و
حماسهآفرینان عاشورا اظهارنظر کنند. برخی نویسندگان غیر مسلمان نیز درباره
این حادثه کتابهایی نگاشتهاند.
قیام امام حسین علیه السلام و عظمت حادثه کربلا و تأثیرات عمیق و گسترده
سیاسی و اجتماعی آن در تاریخ اسلام و به ویژه تاریخ تشیع، هر انسان
آزادهای را با هر دین و مسلکی شگفتزده میکند. نهضت حسینی حادثهای مانده
در دوره و محدوده خاصی نیست، بلکه فرهنگی الهی به شمار میآید که فصلها و
عناصر متعددی دارد که اثر نامحدود و انکارناپذیر آن در طول تاریخ، جاودانه
خواهد ماند. امام حسین علیه السلام با شهادت خویش ندای آزادگی را در طول
قرنها و در میان همه ملتها، طنینانداز کرد. این رویداد بزرگ، احساس
همدردی انسانها را برمیانگیزد؛ زیرا همیشه گرایش بشر به سمت مظلوم و دفاع
از حق بوده است؛ قیامی که شعلههای پر فروغ آن خاموش نشدنی است و هر چه
زمان میگذرد، جنبههای حماسی بینظیر آن بر جهانیان روشنتر میشود.
امروزه نام و یاد امام حسین علیه السلام زمان و مکان را درنوردیده و قیام
ایشان الگوی زندگی آزادمران جهان قرار گرفته است.
در این پژوهش برآنیم تا نهضت با معرفی و شناخت آداب و رسوم محرم در میان
ملتهای گذشته و نیز سیره و سنت معصومان به بررسی گستره این مراسم در
بسیاری از جوامع بپردازیم. همچنین در پی نقد فرهنگ عزاداری اقوام و ملل
مختلف نبودیم، بلکه میخواهیم با بررسی آداب و رسوم ملتها، بازتاب دهنده
عشق آنان به ائمه اطهار علیهم السلام باشیم و در راه گسترش فرهنگ صحیح
عاشورا گام برداریم.
در این اثر، تنها به جلوههایی کوتاه از شور و هیجان حسینی در سرزمینهای
گوناگون پرداختهایم. گفتنی است نگارنده به هیچ رو خود را شایسته
قلمفرسایی در این زمینه نمیداند و امید آن دارد که خوانندگان، کاستیهای
این پژوهش را نادیده بگیرند.
-
فصل اول: کلیات و مفاهیم
- واژگان اصلی
- محرم
-
نام نخستین ماه از ماههای دوازده گانه قمری.علت نامگذاری این ماه به
محرم، آنبوده که در ایام جاهلیت، جنگ در این ماه را حرام میدانستند و روز
اول محرم را اول سالقمری قرار میدادند.اما بنی امیه با ریختن خون سید
الشهدا در این ماه و پدید آوردن حادثهکربلا، احترام ماه حرام را نگه
نداشتند.امام رضا«ع»فرمود:در جاهلیت، حرمت این ماهنگاه داشته میشد و در
آن نمیجنگیدند، ولی در این ماه، خونهای ما را ریختند و حرمتما را شکستند و
فرزندان و زنان ما را اسیر کردند و خیمهها را آتش زدند و غارت کردند
وحرمت پیامبر را درباره ذریهاش رعایت نکردند. به گفته سید حمیری:
فی حرام من الشهور احلت حرمة الله و الحرام حرام
در دوم ماه محرم الحرام سال 61 هجری، کاروان ابا عبد الله«ع»وارد کربلا
شد و اردو زد .به تدریج بر سپاه کوفیان که آن حضرت را محاصره کرده بودند
افزوده شد.روز نهم ماهمحرم«تاسوعا»نام دارد و روز دهم آن«عاشورا»،روز
شهادت سید الشهدا و یاران وفرزندانش در کربلاست.
- اقوام
- در لغت به معنی خویشاوندان و فرقه ها و گروهها و طایفه ها .
- ملل
- جمع ملت، به معنی دین و مذهب است و اطلاق ملت بر دین حق و دین باطل هر دو آمده است.
-
واژگان فرعی
زیر فصل ها
- عاشورا
-
واژه عربی «عاشورا» در لغت به معنای «روز دهم ماه محرمالحرام» است.
زیرا عدد ده را در عربی «عشر» میگویند و این کلمه به چند لفظ گوناگون در
کتابهای لغت عربی بیان شده است، مانند «عاشوراء»، «عشوراء»، «عاشورا»،
«عشورا» و «عاشور» بر وزن «هارون». در برخی کتابهای فرهنگ لغت عربی،
عاشورا را روز نهم محرم نیز گفتهاند. علمای لغت نیز درباره اصل کلمه
عاشورا اختلاف دارند؛ برخی میگویند عاشورا کلمه عربی است و برخی دیگر
عاشورا را واژه عبرانی میدانند.
در سنن اعراب جاهلی محرمالحرام، اول سال قمری محسوب میشد و این ماه را
جنگ نمیکردند. چنان چه قبیله اوس و خزرج 120 سال با هم نزاع داشتند و لیکن
در ماه محرم به اضافه ذی القعده، ذی الحجّه و رجب دست از جنگ بر
میداشتند. روز اوّل محرم که فرا میرسید، اوّل سال جدید تلقّی میگردید و
تعطیل عمومی اعلام میشد و تا ده روز جشن ملّی اعلام میکردند. روز دهم که
عاشورا بود، لباسهای فاخر پوشیده و عطر استعمال میکردند. بساط چراغانی و
آینهبندی در کوچه و بازار و خانهها به راه میانداختند و به همدیگر سال
نو را تبریک میگفتند و از همین نظر دهم محرم روز جشن ملّی و عید عمومی و
روز شادمانی و تبریک بود به طوری که در بعضی از کشورهای اسلامی و مجامع اهل
سنّت مانند ترکیه از همین سنّت جاهلی تبعیّت و پیروی میکنند.
بیرونی در آثار الباقیه این واژه را عبری میداند و چنین مینویسد: «عاشورا
لغت عبرانی است و دهم تشرین یهود و روز روزه آنها بود، عاشورا نام مشهور
روز دهم محرم است و «عاشر» واقعه پس از نهم را گویند. «عشورا» و «عاشورا» و
«عاشور» و «عاشوری»، اطلاق به دهم محرم میشود و این روز در تاریخ عرب،
سابقه ممتدی در جشنهای ملی دارد».